“Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst.” Een huizenhoog cliché maar klopt het ook? Heb je de boot gemist als je wil gaan ondernemen als je veertig of, godbetert, vijftig bent?
Absoluut niet! Sterker nog, wat zou je zeggen als ik je vertel dat de gemiddelde oprichter van een vennootschap in 2022 maar liefst vijfenveertig was? 60% van hen is tussen de veertig en de vijfenzestig jaar! – Toen ik van IN.DRUK mijn hoofdberoep maakte, was ik de veertig voorbij. – Alleen we zien hen niet. En dat verstoort ons beeld van de realiteit. Het maakt ons, vrouwen van fortysomething, onzeker en onzichtbaar.
Genderongelijkheid is niet nieuw. Ageisme ook niet.
Toegegeven er zijn meer ondernemende mannen dan ondernemende vrouwen. 40% meer om precies te zijn. Omdat onze maatschappij vrouwen en mannen ook financieel nog altijd anders behandelt, ondernemen we als vrouw minder. Daardoor zie je meer ondernemende mannen dan ondernemende vrouwen. Maar waarom zien we zo weinig onderneemsters van veertig en ouder?
Leeftijd en gender in the spotlight
De algemene beeldvorming weert vrouwen ouder dan veertig. Advertenties tonen ons niet. Filmbonzen casten ons niet voor de hoofdrollen. (Maar 16% van de Hollywood films heeft een vrouwelijke protagonist.) We krijgen geen platencontract. (Als zelfs Madonna haar laatste album geen weerklank vindt.) We hebben nochtans voldoende koopkracht. Zijn sexy AF met onze grijze haren. En we rocken onze rimpels.
Toch zijn we nog veel te weinig te zien op de podia als keynote speaker. Alle vrouwen trouwens. 70% van de sprekers is mannelijk. Het overwicht van mannelijke panels (manels) en sprekers is groot. De kans dat we ons met een spreker identificeren klein.
Op sociale media zijn veertigers en ouder in de minderheid. Het loopt er vol tieners, twintigers en dertigers. We vinden er maar moeilijk rolmodellen.
Forty and fierce?
Jammer genoeg niet. Maar waarom claimen we die zichtbaarheid niet? Als onderneemster van veertig hebben we toch al geleerd om ons mannetje te staan? Het is een gedeelde verantwoordelijkheid. We moeten in de eerste plaats de gelegenheid krijgen. Hierboven las je al dat men vrouwen minder op het podium of aan de tafel vraagt. Maar als die uitnodiging dan eindelijk komt … dan slaan we ze af. We pakken onze kans niet waardoor men ons een volgende keer overslaat. De fortysomething fempreneur is verlamd door het imposter syndrome. Logisch. “Eigen lof stinkt” kregen we met de paplepel ingegeven. Daardoor komen we niet zomaar van het idee af dat we anderen misleiden wat onze deskundigheid betreft. De jeugd heeft hier lak aan. “Fake it till you make it!” is hun devies. Toch zijn vrouwen – zelfs hoog geschoolde vrouwen – heel wat minder assertief dan laag geschoolde mannen. Ook de traditionele genderrollen en maatschappelijke verwachtingen maken het ons knap lastig. We gaan we er prat op geëmancipeerd te zijn, toch verwacht men nog altijd dat we ons meer op het gezin en de zorgtaken concentreren dan op onze onderneming. (Een man krijgt bijna nooit de vraag of hij zijn bedrijf goed weet te combineren met zijn gezin.)
Hoog tijd voor verandering: trek die troefkaarten!
Vrouwen moeten massaal en vol zelfvertrouwen gaan ondernemen. Vrouwen van alle leeftijden! De cijfers bewijzen dat we er als maatschappij alleen maar beter van worden.
- Vrouwen gaan niet zo vaak failliet als mannen.
- Vrouwen blinken uit in het zich inleven in anderen. Dat maakt hen fijne werkgevers.
- Vrouwen zijn minder bang om hulp te vragen.
In een ideale wereld werken vrouwen en mannen samen, op alle niveaus. Een gemengd bestuur geeft een bedrijf de grootste kans op slagen. En als veertiger heb je nog een paar extra troeven in je mouw zitten.
Denk maar aan
- alle ervaring die je vergaard hebt,
- het grote netwerk dat je opbouwde,
- de grotere financiële onafhankelijkheid die je bereikte (je huis en auto zijn afbetaald, je kon sparen),
- je levenswijsheid,
- de vrijgekomen tijd omdat de kinderen al wat groter zijn.
Hoe kan jij, als lezer van deze blog, vrouwelijke ondernemers van veertig zichtbaar maken?
- vraag hen op het podium,
- deel of like hun posts op sociale media,
- noem hen en verwijs anderen naar hen door,
- neem hen op in je professioneel netwerk,
- ben jij een fempreneur, zeg dan ja als men je uitnodigt om te spreken,
Het is gratis en je maakt echt een verschil.
“You can’t be what you can’t see!”
– Marian Wright Edelman
Rolmodellen zijn belangrijk. Ze geven ons hoop. Ze tonen ons dat succesvol ondernemen kan. Ook voor jou. Ook na veertig. Verspil je tijd niet langer met dromen, start met ondernemen.
P.S.: Vind je het lastig om als fortysomething fempreneur professioneel zichtbaar te zijn en je ideale klant aan te trekken? Als specialiste in merkstrategie, branding en webdesign, ondersteunde ik meer dan 100 vrouwen bij het innemen van hun plaats als expert. Contacteer me via jill@in-druk.be of Instagram @jillgeensindruk voor een gratis brainstorm van 30 minuten.
Zij gingen je voor:
Ariana Huffington: ze richtte de Huffington Post op op haar vijfenvijftig en verkocht die later voor 315 miljoen dollar.
Vera Wang: ze werd een bekende modeontwerpster toen ze veertig was.
Véronique Van Bockstael (“De vrouw van 1 miljoen): Véronique was vijftig toen ze haar eerste bedrijf opstartte en drieënvijftig toen ze het met succes verkocht.
Bronnen:
https://statbel.fgov.be/nl/themas/datalab/zelfstandige-ondernemers
https://www.idoinspire.com/blog/why-do-women-want-to-hear-female-keynote-speakers
https://www.frankwatching.com/archive/2023/01/28/socialmedia-onderzoek-2023/
https://ondernemerschap.panteia.nl/pdf-ez/a200410.pdf
https://www.faillissementsdossier.nl/nieuws/18920/vrouwen-gaan-minder-vaak-failliet.aspx
https://entrepreneurscan.com/nl/blog/mannelijke-vrouwelijke-ondernemers/
https://trends.knack.be/nieuws/vrouwen-zijn-betere-leiders-dan-mannen-of-niet/